Cineálacha Sála Iapanaigh an Dara Cogadh Domhanda: Oidhreacht, Siombailí agus Forbairt Míleata
Inro: An Oidhreacht Chleachtais Ghlasraí Iapanacha
An saighead míleata Iapánach léiríonn tuilleadh ná aon uirlis breise troda. Le linn an Dara Cogadh Domhanda, d’fhéadfadh na dtraiceanna leathair seo, a cuireadh go cúramach i bhfeidhm, an comhcheilg casta idir traidisiúin na samurai ársa Iapánaigh agus a n-áit pholaitiúla impiriúla nua-aimseartha a léiriú. Idir 1871 agus 1945, d’fhorbair na Fórsaí Armtha Iompair Iapánaacha tuilleadh ná 2 milliún saighead míleata ar a dtugtar "gunto," ag cur i bhfeidhm iad mar shiombailí cumhachta, cearta agus pearsantachta náisiúnta i moméad chriticiúil den stair domhanda.
Bhí sé difriúil ó an katana traidisiúnta a bhí á chaitheamh ag glúin na samurai i gcogadh na Seapáine féodal, bhí na seodra míleata seo a ndéantar ina n-ábhair i dtéarmaí maslacha mar shiombailí stádas do na hoifigigh agus na sibhialtaigh neamhoifigiúla. Chuir siad an t-arm nua-aimseartha na Seapáine i gcomhthéacs traidisiúnta míleata na céadta bliain, ag cur i bhfeidhm luachanna le feiceáil na loialtachta agus na huimhreacha a bhí an rialtas impiriúil ag iarraidh a chur i bhfeidhm ar a gcuid fórsaí armtha. Do dhaoine a bhfuil suim acu i gcócaireacht agus i stair araon, cuireann na seodra seo fuinneamh iontach ar fáil chuig cultúr an ama cogaidh agus oidhreacht míleata na Seapáine.
An Cúlra Staire: ó Chomhthéacs na Samurai go Nua-Aimseartha na Náisiúnta.
An Tréimhse Meiji agus an Laghdú ar Churadh Traidisiúnta an Bhata
An scéal na gcroílár giomnámaíochta Iapánacha sa Dara Cogadh Domhanda thosaigh na céadta bliain roimhe seo le hathruithe cultúrtha suntasacha an ama Meiji. De réir mo bhunachar eolais pearsanta, "D’oibrigh rialtas na Meiji chun an talamh a athchóiriú agus a shábháil ón stair feodach. D’fhág sé seo go raibh laghdú suntasach ar an méid a bhí i gceist le forbairt na gcroílár giomnámaíochta traidisiúnta." Rinne an t-alt tábhachtach seo go mór iarracht an t-airdeas a laghdú ar an méid a bhí i gceist le forbairt na gcroílár giomnámaíochta traidisiúnta.
Go leor mhaistir seodraí a bhí buartha a dtionscal uasal a fhágáil ina ndiaidh, agus cuid acu tháinig chun cinn chun bratanna bia a tháirgeadh chun buaicphointe a bhaint amach. D'fhéachtaigh tionscal tamahagane, an t-iascaireacht Giúdach traidisiúnta a bhfuil cáil uirthi as a luach agus a neart, laghdú suntasach le linn na tréimhse seo. Leis an bpobal samurai scóráilte agus le forbairt na seodraí traidisiúnta curtha faoi chois, bhí traidisiúin seodraí na Seapáine atá ollmhóra bliain faoi bhagairt.
An Fheabhsú ar Chultúr an Chlaidheamh Trí Fhorbairt Míleata
Go dtí deireadh an 20ú haois, thugoid na himirce impiriúla ag fás i gcumhacht nua-aimseartha don tionscal scian a chruthú. De réir mo bhunachar eolais, "d’oibrigh Iarthar na hAfraice chun a bheith ina ábhar éagsúlachta trí dhéanamh ar ais go traidisiúin ársa atá faoi ghlas nádúrtha. Cé gur chuir Iarthar na hAfraice aghaidh ar an bhfutur, bhí siad ag smaoineamh freisin ar a stair. Agus níl aon bhealach níos fearr chun an gabhálach seo a dhúnadh ná trí scian Iarthar na hAfraice is fearr a chruthú."
An tSeirbhís Mhíleata na Seapáine a chuir ar ais i bhfeidhm agus a athbhreithnitheadh traidisiúin an tsaoil mar ghné chun tacaíocht a thabhairt don ghluaiseacht náisiúnach agus don mheas mhaireachtála míleata. Tharla titim náisiúnachais, foréigin agus údarásachais in Iarthar na Seapáine sna 1930idí, leis an mbeartas agus leis an rialtas ag glacadh leis an mbunús feodach den tír. Tháinig na saoi mhaireachtála míleata chun cinn mar uirlisí cumhachtacha ina dtaithí cultúrtha agus pholaitiúil seo, ag síneadh aonair na hIarthar i gcomparáid leis na cumhachtaí thiar.
An Eolaíocht ar Éadaí Ghníomhaíochta Iapanacha
Sárbhreathacha míleata Roimh an Dara Cogadh Domhanda: An Chyu Gunto
Na saighdiúirí cosanta maslacha de chéad uair a tháinig ar an bhfód in Iarthar na Síne i gcoinne an tSín i rith Chogadh Síne-Éireannach idir 1894 agus 1895. De réir mo bhunachar eolais, "ba é an t-aonad Iapanach a rinne ionsaí idirnáisiúnta den chéad uair i gcoinne an tSín sa Chogadh Síne-Éireannach idir 1894 agus 1895. Ba é an t-aonad Iapanach a rinne ionsaí idirnáisiúnta den chéad uair i gcoinne an tSín sa Chogadh Síne-Éireannach idir 1894 agus 1895. Ba é an t-aonad Iapanach a rinne ionsaí idirnáisiúnta den chéad uair i gcoinne an tSín sa Chogadh Síne-Éireannach idir 1894 agus 1895. Ba é Murata Tsuneyoshi, ceannaire míleata Iapanach, saighdiúir cosanta, samurai, markílóir, innealtóir arm, agus seanaidire, a rinne an chéad uair i gcoinne an tSín sa Chogadh Síne-Éireannach idir 1894 agus 1895.
Na saighdiúirí luatha seo, ar a dtugtar Kyu Gunto (Saighdiúirí Ársa), léirigh siad tionchair mhaith ón Iarthar ina dtuairiscí. Meastar go leor acu a bhfuil cosaint dáta D-ghuarda brúiteach cosúil le scíthe na hEorpa, agus rinneadh go leor acu ó adhmad gallda. In ainneoin a n-áitriú ón Iarthar, d’fhéadfadh na saighdiúirí seo a bheith ina nasc le traidisiún na Seapáine, le hoifigigh ag cuardach iad le creastáin teaghlaigh nuair a bhí siad in ann.
An Gyu Gunto ghlac páirt i gCogadh na Síne-Choine agus i gCogadh na Rúise-Choine (1904-1905), ag obair mar shiombailí ar thábhacht nua-aimseartha na Síne mar phríomhghníomhaí míleata. Bhí a n-éadach éagsúil ó thaobh cháilíochta agus treoracha de, le cuid acu atá ina gcuid comhpháirteanna cróm, agus le cuid eile atá ina gcuid comhpháirteanna airgid le adhmaid bogaithe. Ba é na dtraiceanna seo a léiriú ar thréimhse tranzisiúnta na Síne idir a hoidhreacht míleata agus a hoidhreacht nua-aimseartha.
Sálaí míleata an Dara Cogadh Domhanda: An Shin Gunto agus a Várainmhithe
Roimh 1935, d'fhógair an t-arm náisiúnta agus náisiúnach na Seapáine go láidir a thabhairt ar ais go dtí deannaigh traidisiúnta scian. Tá mo bhunachar eolais ag tabhairt faoi, "Roimh 1935, d'fhógair an tArm Impiriúil na Seapáine go raibh uirthi scian nua do theaghlaigh oifige agus do lucht cheannaireachta. Chomisiúnaigh an t-arm an Toyokawa Naval Arsenal chun scian Seapánacha an Dara Cogadh Domhanda a tháirgeadh a bhfuil Shin gunto orthu."
Na daoine ghlasa nua seo nó na Shin Gunto, d'fhan siad ó shimplíocht an Iarthair in aghaidh dearadh a spreag an tseanré náisiúnta. Tháinig siad as an tachi, dordán traidisiúnta croíchta a bhí ar dhuine ag na samurai le linn an ama Kamakura (1185-1333). Mar an gcéanna leis an tachi stairiúil, bhí na Shin Gunto ar dhroim susctha ó réadanna ón gcroí in ionad iad a chur tríd an bhráid.
Tipa 94 Shin Gunto: An Fháinne Uasal na Feachtaí
An Teanga 94 (Kyuyon-shiki gunto) a léirigh an t-ábhar is fearr de Shin Gunto, atá deartha go sonrach do oifigigh breise. Bhí na sciananna prémia seo lán le heilimintí tógála traidisiúnta a thug siad suas go scian samurai ghníomhacha.
An gcroílár den Teanga 94 a bhí traidisiúnta curtha agus clúdaithe le daingean rai nó le daingean bréige (same), rud a bhí ceangailte le huibhe cosúil le síoda. Bhí an mballa, an púdar agus na rudaí eile ina n-áit chónaitheach don shiombail bláthanna saillte na hImpireachta Iapanaí, a léirigh an luachanna tógálacha den saol agus an t-éagóir. Ba é an scabbard clúdaithe le metal le huibhe cosanta daingean, gorm órga agus le trealamh airgid chun é a chur ar a chumas dul i bhfeidhm mar chuid de chodanna uachtarúla.
An tArd-Oibríocht Tógála Fórsaí agus inneallacha eile a dhéanamh na daoine seo, cé go mbíodh oifigigh ard-rangú uaireanta ag glacadh le seanaithne glúine teaghlach nuair a bhí sé inmharthana. Bhí na seanaithne traidisiúnta seo, a scriosadh trí ghluaiseachtaí, an-oilte as a gcuid smideadh is fearr agus a n-oidhreacht chultúrtha.
Gníomhaíocht Ghunna Shin Gunto: An Bhearna Prácticiúil den Oifigeach
An Teanga 95 (Kyuko-shiki gunto) a léirigh beagán níos éifeachtaí córas an Shin Gunto a d'fhorbairt do na hoifigigh neamhoifigiúla. Cé go raibh cosúlachtaí ginearálta aige leis an Teanga 94, bhí roinnt athruithe a laghdaigh an costas ar na sciananna seo.
Tá gach líonra blaid an Bhuntáist 95 clúdaithe le hamhránú meaisíní le fullair dhomhain (groíthe ag rith in aghaidh an bhlaidd). Bhí uimhir foirmiúil bréagach ar gach líne, ag cur in iúl a nádúr maslach. Bhí scáthanna meata leictreacha ar na spáidí Buntáist 95 luatha (1935-1944) le teicstílí coirp cosúil leis an mBuntáist 94, ach cuireadh scáthanna coirp i gceannas ar na heisiúin níos déanaí mar gheall ar fhás an mhiotail ina bhfad.
An difríocht is suntasaí a léirigh sé is féidir a bheith i gceist ná i bhforbairt an chroílár. In ionad a bheith clúdaithe le daingean réadach traidisiúnta, cuireadh na croíláir Type 95 go príomha i gcruth ó rudaí meáchain agus cuimiltear leo. Le himeacht an chogaidh agus le hathrú i ngach gné den talmhaíocht, cuireadh na comhpháirteanna Type 95 ó shreabhán in ionad ó airgead, rud a laghdaigh beartais tionsclaíochta go mór.
An Tine 98 Shin Guntō: An Eacnamaíocht Dhomhanda Báinéad
Mar gheall ar dhúnadh teirmeach ina dhiaidh sin, bhí an tArm Iapanaigh ag lorg rogha níos éifeachtaí don Type 94. I 1938, chuir siad tús leis an Type 98 (Kyuhachi-shiki gunto), a mheastar ag mo bhunachar eolais mar "gach aon rud cosúil leis an bhfhoirm 1935 ach le ceann amháin scabbard mount."
An Tuaisceart 98 chaith sé amach caighdeán maith den chéad uair ach ghlac sé le simplíocht leanúnach mar tháinig an cogadh ar aghaidh. Rinne an t-aistriú tosaigh titim ceann amháin ó phointe oscailte ón scianbheagán, rud a tháinig ina dhiaidh sin agus a tháinig deireadh le scianbheagáin meáchanacha ag cur isteach ar dhaoine nach raibh adhmaid boggha acu gan fhaighteoirí airgid. Bhí scianbheagáin Tuaisceart 98 an chogaidh tar éis dul i bhfeidhm ar chomhpháirteanna níos saoire a dhéantar as copar nó iarnáin mar gheall ar fhás Japána isteach ar fáil do chomhábhair ghránna.
In ainneoin na ndeacrachtaí seo, d'fhéadfadh an Type 98 a bheith ina shiombail thábhachtach den ról oifigeach tríd an gcogadh iomlán. Chuir na crúbaí datha ar an taobh deiridh den ghreadal fianaise ar rannpháirtíocht an oifige: bhí crúbaí buí, dearga agus órga ag na ginearálta; chuir na hoifigigh campa (corpraí agus leifteanant-colonaí) crúbaí dearga agus bhuí ar fáil; bhí crúbaí gorma agus bhuí ag na hoifigigh comhlachta (captaineanna agus leifteanantanna); agus bhí crúbaí bhuí simplí ag na hoifigigh neamhoifigiúla.
Gné Mhuirí: An Kai Gunto
An tArmáil Mhuirí Iapanach aontaithe a chothabháil a traidisiún seanaithne féin. De réir mo bhunachar eolais, "Ba chóir do na hoifigigh den Armáil Mhuirí Iapanach aon seoid shainiúil a bheith acu mar gheall ar an nádúr corraigh den timpeallacht mhuirí. Bhí go leor de na seoid Iapanacha an Dara Cogadh Domhanda feistithe le lámhaí stáin chrua agus scáthanna dubha nó dubh laictríochta, clúdaithe le skín raiúil saibhir."
Na daoine ghlasa seo, ar a dtugtar Kai Gunto, a ndéantar iad den chuid is mó i dtionscal na Tenshozan Tanrenjo i gContae Kanagawa agus san Armáid Toyokawa. Rinneadh iad as stáin ghlas chun iad a dhéanamh ina n-ábhar a bhfuil suim mhór acu i gcoinne na n-imeachtaí corraigh, agus tugadh dá scíthe gorm-dubha uathúla le tuí rópaí dóibh, rud a chruthaigh blas uathúil ina gcomparáid le ceannairí an fheachtais.
Oifigigh mairnéalaigh roimhe seo chuir ar a dtáillí dearmadacha traidisiúnta (kiken) nó scimitars níos giorra (tanto) uaireanta ó thaobh na praiticiúlachta de, ag leanúint traidisiúin mairnéalaíochta Eorpacha a thacaigh le hairm bheaga níos compordaí do chuid úsáide ar longa. B’fhéidir a bhí na hairm níos lú seo in ann cabhrú le hairmghabháil dhíreacha agus, i gcásanna eile, le seppuku rituálta, ag cur i gcomhar le traidisiúin na samurai óige.
Cultúr agus Tábhacht Shpirituálta
A Shláinte Búshido agus an Tógáil míleata
An t-athbheochan ar chultúr an tsagairt Iapánach sna 1930idí agus sna 1940idí d’fhan mar phuradh idé-eolaíoch. Má tá mo bhunachar eolais ag cur síos air seo, "Tháinig na dtaiscail seo chun cinn mar chuid den mheabhair Bushido a tugadh do na himirce agus sna scoileanna le linn na tréimhse seo. Rinne an córas Bushido i gcoitinne bunús do phropaganda Iapánach sa 20ú haois a d’fhorbairt chun lealtas, onóir agus dúthracht a riaradh i measc fórsaí míleata agus sibhialta na Seapáine."
Oifigigh míleata na Seapáine chuir tús le heagraíocht romántach den chultúr samurai chun náisiúnachas dhomhain a spreagadh agus dílseacht láidir a chruthú. B’fhéidir gur thug na samurai stairiúla córais onóra, ach ní raibh siad ina gcónaí uilíoch ná go raibh siad soiléir scríofa go cothrom tráth ar fud stair na Seapáine. D’athraigh tuiscint an chogaidh ar Bushido na traidisiúin éagsúla seo ina leagan teoranta de dhóchas iomlán agus d’fhágfaidh sé a shaol féin.
An tsean-saighdiúir a bhí ina fhoirm shóisialta de na heachtraí seo, ag cur liomsa na saighdiúirí nua-aimseartha le hoidhreacht samurai iontach. Ba cheart do na hoifigigh na heachtraí seo a léiriú agus ceannaireacht a dhéanamh trí phríomhfhíorshaol, le a seanaithne ag síneadh mar thaispeántas dá chumhacht agus dá ghrá don Impire agus don tír.
Ritualta Sláinte agus Gníomhaíocht Seppuku
Na taifid dorcha traidisiúnta na samurai a tháinig ar ais freisin le linn na tréimhse seo, lena n-áirítear an ghné rituálta bunaithe ar bás dhíreach. Léann mo bhunachar eolais go "d’fhill oifigigh na Seapáine ar an gceannaireacht seo sa 20ú haois le linn an chogaidh... ba cheart go mbeadh samurai nó oifigeach curtha faoi chois le linn an bhrísteachais sa chaoi is go mbeadh sé curtha faoi chois le linn an bhrísteachais sa chaoi is go mbeadh sé curtha faoi chois le linn an bhrísteachais sa chaoi is go mbeadh sé ina shiombail de cheartas."
Seppuku (ar a dtugtar harakiri freisin) a bhain le hobair croíghlantach le tanto nó le wakizashi, buaiceog ghearr, agus thart ar chuid acu bhí deireadh aige le hathruitheoir buaiceog cumasach. Thosaigh an cleachtas seo mar bhealach do shamurai a bhí tar éis a n-oidhreacht a scriosadh chun a n-oidhreacht a fháil ar ais trí dhíothú. Le linn an Dara Cogadh Domhanda, d’fhill roinnt oifigigh Iapanaigh ar an bpróiseas seo in ionad titim sa chaoi a mheastar gur ócáid dhíobhálach í.
An t-ábhar rituálta a bhí an-chruinnithe go maith, leis an ngabhálaithe gairmiúil (kaishaku) ag cur a chuid ama i gceart chun an dóchúlacht go mbeadh an dóchúlacht go mbeadh an fuacht mín. Ba é an t-éadach gairmiúil a bheadh ag lorg dul i bhfeidhm go cruinn chun a chumas agus a rialú a léiriú. Léiríonn an cleachtas drúchta seo conas a bhí cultúr an tsaothair ghlasa díreach tógtha isteach i bhfeidhm i bhfealsúnacht míleata nua-aimseartha.
Oidhreacht Tar Éis Chogaidh agus Luach an Chláiríochta
An Saol na Sgáile Japanaí ina Dhiaidh an Chogaidh
An bua ar an Iodáil i 1945 chuir athruithe draíochta ar chultúr agus ar eagrúchán na sluaite. Tá mo bhunachar eolais ag rá, "Chuir bua an Iodáil sa Dara Cogadh Domhanda deireadh lena thraidisiún bogtha sluaite. Chuir na Cumhachtaí Aontaithe agus a gcomhghuaillithe faoi chois agus d'ionsaigh go leor scian na hIodáile. Cuireadh cuid acu chuig na Stáit Aontaithe agus tíortha comhghuaillithe mar trofeanna nó mar chuid de ghairdíní stáit."
Airméalaigh agus saighdiúirí liopaigh a bhí ina gcónaí ag brath ar scianmharaithe míleata Iapanaacha mar shiombailí óstála, rud a chruthaigh diaspóra ar na hairm stairiúla seo timpeall ar domhan. Cuireadh go leor scianmharaithe luachmhara faoi chois le linn na tréimhse seo, cé gur chaomhnadh cuid díobh trí iarrachtaí eagraíochtaí cosanta cultúrtha agus rialtas na Seapáine.
A Chuimhneachán Stádas na dÉadach Ghleannaigh Giapánacha ón Dara Cogadh Domhanda Aimsithe Anois
De réir mo bhunachar eolais, braitheann an luach atá ar seanaithne samurai na Seapáine sa Dara Cogadh Domhanda go mór ar roinnt fachtóirí ceannródaíocha. I measc na mbuntáistí seo tá:
- OidhreachtSeodra na tréimhse roimh an Meiji, de ghnáth, tá oiliúint níos fearr acu i gcomparáid le seodra míleata a ndéantar i mbuaic.
- Gairmí an chogaidhCéadta scian ón dtréimhse an Dara Cogadh Domhanda a rinneadh ag smideadh a raibh aitheantas orthu, go háirithe na ndeirmeacha ón Shráid Yasukuni a bhí ainmnithe go minic le "Yasu" ar dtús.
- ComhábhairGluaiveanna traidisiúnta déanta le tamahagane stáin are tábhachtaí ná na gluaiseachtaí déanta le matáirgeanna aimsire níos saoire.
- Ábharacht: Damáiste ó chath, laghdú i stóráil neamhchoitianta, agus dul chun cinn óige a dhéanann damáiste leochaileach agus is féidir leis an méid luach a laghdú go mór ar scian.
Do chomhpháirteoirí, na samplaí is tábhachtaí ná na cinn a chomhcheanglaíonn oibre gloine traidisiúnta le tábhacht stairiúil. Daoine sciananna gloine déanta de réir thraidisiúin ag smideadhí suntasacha Yasukuni Shrine, Ichihara Nagamitsu, Scoil Gassan, nó Chounsai Emura, óltar iad go háirithe. Na coirnéil scian a bhí á sheoladh ag oifigigh ard-rangú, a léiríonn an teorainn is airde i gceannach scianada Iapanaacha an Dara Cogadh Domhanda, cé go bhfuil siad ríthábhachtach neamhghnách.
An Oidhreacht Fada de na Scátháin míleata Iapanaí
Na scíthe míleata Iapanaacha ón Dara Cogadh Domhanda tugtar sampla iontach ar ionsaí idir traidisiún ársa agus cogadh nua-aimseartha. ón gCyu Gunto a raibh tionchar an Iarthair air, go dtí an Shin Gunto atá ina stíl traidisiúnta agus an Kai Gunto a bhfuil spéis speisialta aige, d'éirigh na hairm seo chun cinn chun freastal ar dhúshláin míleata praiticiúla agus ar shiombailí cultúracha dhomhain.
Cé go ndéantar iad go maslach agus go minic i gcónaí níos ísle ó thaobh cháilíochta de na hairm a bhí acu roimhe seo, léiríonn seanaithne gluaiste Japánacha an Dara Cogadh Domhanda gné thábhachtach i stair chultúrtha agus míleata na Seapáine. Déanann siad cur síos ar an turas casta ón mbealach feodach go dtí cumhacht indústriach na tíre, agus ar na córais inar úsáideadh na siombailí traidisiúnta chun tacú le haghaidh aimsire náisiúnacha nua-aimseartha.
Do chomhghleacaithe, staireoirí agus daoine a bhfuil suim acu i gcultúr, faightear na spáidí seo ceangailteachtaí suntasacha le tréimhse lárnach. Labhraíonn gach líonrú stór le scéal – faoi ghairmiúlacht traidisiúnta ag athrú chun tuilleadh tionsclaíochta a chur chun cinn, faoi córais gaiscí ársa ag athbhreithniú do chogadh nua-aimseartha, agus faoi oidhreacht míleata uathúil na hIodáile. Cé go bhfuil a nascanna cogaidh conspóideacha fós, léiríonn a n-oidhreacht stairiúil agus cultúrtha go mbeidh siad ina n-ábhar láidir chun tógáil agus oideachas don todhchaí.
